Maiatzaren 24an ospatuko den Epilepsiaren egun nazionalaren harira gure aldarrikapena
Beste urte batez, Epilepsiaren egun nazionalean, 2025eko maiatzaren 24an, Gipuzkoako Epilepsia Elkartetik gure ahotsa altxatu genuen, Epilepsiak erasandako pertsonen elkarte guztiekin, gainerako autonomia-erkidegoetako senide eta/edo zaintzaileekin batera, Epilepsia duten pertsona guztien, senideen eta/edo zaintzaileen eskubideak aldarrikatzeko.
Gipuzkoako Epilepsia Elkarteak bazkideen eta enpresen parte-hartzearekin Epilepsiak lan-baldintzetan eta lan-munduan sartzeko garaian duen eragina neurtzeko diagnostiko-azterlana egin du. Azterlan horretan adierazi duenez, inkesta anonimoak egin zituzten enpresen % 42k adierazi zuten beren lanpostuetan ez zutela hautatu Epilepsiaren eraginpeko pertsonarik.
Iritziak askotarikoak izan ziren, baina aipatutako arrazoi nagusietako bat Epilepsiak eragindako pertsonak kontratatzeko beldurra izan zen.
Gizarteak ikusezin bihurtzen du epilepsia lan-, hezkuntza- eta bizikidetza-eremuan, nahiz eta ukitutako pertsonengan etengabe agertzen den, eta horrek eragina duen haien familiengan eta/edo zaintzaileengan. Epilepsia duten pertsonek ez dute aukeratzen kalteberak diren ala ez.
Bestalde, dagokienari eskatzen diogu Epilepsia duten pertsonei zuzendutako farmakoen hornidura, dosi zehatzekin, tratamendu kronikoen eraginkortasunarekin jarraitzeko, azken batean erabiltzaileek farmazietako hornidurarik eza sumatzen baitute.
Zehaztasuneko medikuntzan eta osasuneko genero-berdintasunean jartzen dugu arreta.
Epilepsia duten emakumeei erabaki klinikoak eta arreta mediko pertsonalizatua ematea etapa guztietan, eta sintoma eta zeinu klinikoei arreta handiagoa ematea haurtzaroan, nerabezaroan, haurdunaldian eta menopausian.
Epilepsia duten pertsonen, familien eta/edo zaintzaileen eskubideak defendatzeak hezkuntza-aukerak eskuratzeko mugak, bizitza- eta gaixotasun-aseguruak, okupazio jakin batzuk egiteko ukapenak edo oztopoak dakartza.
Gizarte-mailan, epilepsiaren inguruko estigmatizazioa eta diskriminazioa zailagoa da garaitzea konbultsioak berak baino.
Ikerketa gehiago egin behar da, eta epilepsia nahierara egiten den gaixotasuna da, nerbio-sistema zentralaren araberakoa, pertsona bakoitzaren araberakoa. Guztion artean ikuspegi berritzaile bat babestu, indartu eta sustatu behar dugu, prebentzioa eta tratamendua egokitzeko, Epilepsia duten pertsonen geneetan, inguruneetan eta bizimoduetan dauden desberdintasunak kontuan hartuta.
Eskerrak eman nahi dizkiegu erakunde publikoei, medikuntzako profesional guztiei: neurologoei, erizainei eta farmazialariei, gizatasunez eguneratuta ez dagoen mundu batean.
Konpromiso handiagoa eskatzen dugu, gizarte osoan emakumeen kapitala aitortzea, bai osasun-faktore gisa, bai faktore ekonomiko gisa.
Elkarrekin urrunago iritsiko garelakoan.
